ภาพชุด รายงานข่าว นสพ. การประหารชีวิต ชิต, บุศย์, เฉลียว จำเลยคดีสวรรคต 17 กุมภาพันธ์ 2498 (1)
5-6 ปีก่อน เมื่อผมรวบรวมข้อมูลเพื่อเข
ียนบทความ "50 การประหารชีวิต 17 กุมภาพันธ์ 2498" ผมได้ไปหอสมุดแห่งชาติ ถ่ายภาพหนังสือพิมพ์ในช่วงน
ั้น ที่รายงานข่าวการประหารชีวิ
ต ไว้ด้วยหลายภาพ ผมเอาข้อมูลที่เป็นรายงานข่
าวมาใช้ในการเขียนบทความนั้
นเยอะอยู่ แต่ใช้ภาพประกอบเพียง 1-2 ภาพเท่านั้น
(ดูบทความได้ที่บล้อกผม http://somsakwork.blogspot.com/2006/06/blog-post.htmlหรือ ดาวน์โหลดบทความในรูป pdf ได้ที่นี่ http://www.enlightened-jurists.com/page/136 )
เมื่อไม่กี่วันก่อน ตอนเลือกหาภาพ มาทำ สคส.ให้กับผู้อ่าน fb ผม (ที่ในที่สุดลงเอยที่ภาพของ แวน โก๊ะ ชื่อ The Sower หรือ "ผู้หว่านเมล็ดพืช" - ผมเก็บสะสมภาพของ แวน โก๊ะ ไว้หลายร้อยภาพเหมือนกัน) ผมก็ดูผ่านโฟลเดอร์ภาพ นสพ.เรื่องประหารชีวิต ที่ผมเก็บไว้ ก็เลยได้ไอเดียว่าน่าจะลองแชร์ให้ผู้อ่าน fb นี้บ้าง จึงขอทะยอยโพสต์ให้ดูนะครับ
ภาพแรกนี้ เป็น พิมพ์ไทย ฉบับวันพุธที่ 16 กุมภาพันธ์ 2498 ซึ่งเป็นวันสุดท้ายก่อนการประหารชีวิต (ดูรายละเอียดในหัวข้อ "12 ชั่วโมงสุดท้าย" ก่อนการประหาร ในบทความนั้น)
ผมขอพูดอะไรนิดเกี่ยวกับการเก็บหนังสือพิมพ์เก่าๆที่หอสมุดแห่งชาติ ใครที่เคยไปค้นคว้าหนังสือพิมพ์เก่าๆ คงทราบว่า ระบบการเก็บของบ้านเราแย่เอามากๆ ไม่ใช่ความผิดของเจ้าหน้าที่ (อย่างน้อยไมใช่เป็นส่วนหลัก) แต่เป็นเรื่องการไม่มีงบประมาณเพียงพอ เพราะบ้านเราไม่เคยให้ความสำคัญกับเรื่องนี้ หนังสือพิมพ์เก่า จะเก็บแบบไม่ครบ ชนิดที่น่าใจหายและน่าเสียดายมาก แม้แต่ นสพ.เก่าส่วนที่เก็บไว้ได้ ด้วยความไม่มีงบประมาณ ทีจะรีบทำให้เป็นฟิล์ม หรือ ทีจะสร้างสถานทีเก็บรักษาที่เหมาะสม (ควรเก็บในห้องแอร์ แต่ปรากฏว่า กลับเก็บชั้นบนสุด ที่ไม่มีแอร์เป็นเวลาหลายๆปีมากๆ) ก็ต้องมาเสียไป คือขาด เปื่อย จนถ่ายเป็นฟิล์มไม่ได้ เพราะทำไม่ทัน ก็มีเยอะ ในฐานะคนที่มีอาชีพด้านนี้ และที่รักหนังสือ เห็นแล้วทั้งเสียใจทั้งโกรธนะเรื่องนี้ อย่างบรรดา นสพ. เรื่องประหารชีวิตคดีสวรรคต ที่ผมถ่ายมานี้ ตอนนี้ ผมก็ไม่แน่ใจว่า จะยังอยู่ในสภาพปกติ หรือไม่ ถ้ายังอยู่ และยังไม่ถ่ายเป็นฟิล์ม ก็คงไม่สามารถใช้ดูได้แล้ว แม้แต่ที่ถ่ายเป็นฟิล์มแล้ว ใครทีเคยใช้ห้องดูฟิล์ม ก็คงรู้ว่า อุปกรณ์การดู นอกจากไม่เพียงพอแล้ว ยังเก่ามากๆ เรียกว่า หมดอายุใช้งานไปหลายปีแล้ว นึกแล้วเจ็บใจ บรรดา "เงินบริจาคการกุศล" ต่างๆ (ผมไม่ได้หมายถึงกรณีไหนโดยเฉพาะนะ แต่บางกรณีก็คงเห็นๆกันอยู่) ทำไม ไม่มาถึงงบประมาณพวกที่เกี่ยวกับหนังสือหรือเอกสารเก่าพวกนี้ก็ไม่ทราบ
