โพสต์นี้ ในแง่ "ความเป็นมา" มีความต่อเนื่องมาจาก 2 โพสต์นี้
"ภาพทูลกระหม่อมหญิงอุบลรัตน์ ที่ The King Never Smiles พูดถึงในหน้า 395"
และ
"ในหลวงทรงพระราชทานดอกบัวให้เปรม"
แต่ในแง่ "ความเกี่ยวเนื่อง" ของเนื้อหา จะเกี่ยวเนื่องกับโพสต์นี้
"นิยายไฮโซ"
เอาในแง่ "ความเป็นมา" ก่อน เวลาผมอ่านหนังสือ หรือ วิทยานิพนธ์ หรือ บทความเรื่องเมืองไทย ที่ผมสนใจมากๆ ผมมักจะต้องพยายามเช็ค "แหล่งข้อมูล" (sources) ที่งานเหล่านั้นอ้างถึง ว่า ตัว "แหล่งข้อมูล" จริง พูดว่าอะไร ที่คนเขียนเอามาใช้อีกที
หนังสือ The King Never Smiles มีหลายจุดที่พูดถึงสิ่งที่ผมลืม, นึกไม่ออก หรือไม่เคยเห็นมาก่อน เวลาเจอจุดที่ Handley พูดถึงเรื่องแบบนี้ ผมก็จะเช็คว่า เขาอ้างแหล่งข้อมูลอะไร แล้วผมก็จะพยายามไปหา เพื่อเช็ค ถ้าทำได้ (หลายเรื่องก็ทำไม่ได้ เพราะเป็นแหล่งข้อมูลประเภทสัมภาษณ์ส่วนตัว)
ทีนี้ ใครที่อ่าน The King Never Smiles อย่างละเอียดๆ อาจจะสังเกตว่า มีหลายจุด Handley ไม่ได้ทำเชิงอรรถ อ้างแหล่งข้อมูลไว้ เขาเคยเล่าที่เว็บไซต์ New Mandala ว่า เพราะทางสำนักพิมพ์ ต้องการให้หนังสือไม่หนามากเกินไป (เพราะหนามากอยู่แล้ว) และไม่ต้องการให้เป็น "วิชาการ" มากไป เขาเลยต้องตัดเอาเชิงอรรถ ที่อ้างอิงแหล่งข้อมูลออกจำนวนมาก เท่าที่ผมดูพวกแหล่งข้อมูลที่เป็น นสพ. จะถูกตัดออกไปเยอะ อย่างกรณี "ในหลวงพระราชทานดอกบัวให้เปรม" ที่ผมโพสต์ข้างบน ความจริง Handley ไม่มีเชิงอรรถเลยว่า มาจากไหน ผมต้องไปเปิด นสพ. ทุกฉบับในช่วงเวลานั้น จึงพบว่า ความจริง มีเพียง The Nation ฉบับเดียวเท่านั้น ที่ลงข่าวนี้ละเอียด (ดูโพสต์ข้างบน) หรือ กรณี หนังสือ "ดิฉัน" ลงภาพ "ทูลกระหม่อมหญิงอุบลรัตน์" ผมก็ไปเช็คดูว่า ภาพที่ Handley ใช้คำหนักๆ (shocking, vulgarity) เป็นยังไง
[พูดถึงประเด็นนี้ ใครที่สามารถติดต่อ ท่านศาสตราจารย์ธงชัย วินิจจะกูล ได้ ช่วยฝากบอกด้วยว่า วันก่อนที่เขาไป "แขวะ" ผมเสียยกใหญ่ (ในชั้นเรียนของ ดร.ยุกติ) เรื่องพิธีแรกนาขวัญว่ารื้อฟื้นเมื่อไร โดยเขาอ้างเรื่อง Bangkok Postปี 2492 อะไรนั้น (ซึ่งเป็นประเด็นเดียวกับที่ Handley พูดถึงในหน้า 95 และโดยเฉพาะเชิงอรรถ 24 หน้า 456 โดยที่ Handley ไม่ได้อ้างแหล่งข้อมูล แต่ก็มาจาก Bangkok Post ฉบับที่ธงชัยพอ้างนั่นแหละ) ความจริง ผมมี Bangkok Post ฉบับนั้น อยู่ในมือมาตั้งแต่หลายปีที่แล้ว (ช่วงเดียวกับที่ดีเบตกับเขาในบอร์ด ฟ้าเดียวกัน เก่า นั่นแหละ พอดีเบตกัน ผมก็ไปหามาได้ ยุ่งเหมือนกัน เพราะ หอสมุดแห่งชาติ ตอนแรกไม่มีเอง ต้องสั่งมาจากเมืองนอก) และทั้ง Bangkok Post ที่ว่า และข้อมูลอื่นที่ผมมี (แต่ธงชัยไม่มีแน่) คือพวกรายงานการประชุม ครม.สมัยสฤษดิ์ และสมัย จอมพล ป. เอง ยืนยันสิ่งที่ผมพูดมากกว่า สิ่งที Handley หรือ ธงชัย พูด "แขวะ" ผม ฮี่ฮี่]
ทีนี้ ในหน้า 314-315 Handley พูดถึง สัมภาษณ์สมเด็จพระบรมโอรสาธิราช ที่ตีพิมพ์ใน "ดิฉัน" เมื่อกลางปี 2529 โดยเนื้อหาที่ทรงพูดที่สำคัญคือ การอภิษกสมรสกับ "พระองค์เจ้าโสมสวลี" (พูดตามภาษาชาวบ้านคือ "ชีวิตแต่งงาน") และทรงพูดโดยเปิดเผย ถึงพระโอรส 4 พระองค์จาก "หม่อมสุจาริณี" (ขณะสัมภาษณ์นั้น "หม่อมสุจาริณี" กำลังตั้งครรภ์ 3 เดือน ที่จะคลอดมาเป็น "เจ้าหญิงนักออกแบบแฟชั่น" ที่เรารู้จักขณะนี้นั่นเอง) ตามคำของ Handley คือ "The core of the interview combined an acknowledgement of his four children by Sucharinee with ....." (ตรงนี้ ผมต้องเซ็นเซอร์ ใครอย่ามาเขียนต่อนะครับ ไปดูกันเอง)
ผมอ่าน Handley แล้ว ก็สนใจมากๆทีจะเห็นบทสัมภาษณ์ดังกล่าว ก็ไปหา "ดิฉัน" จากหอสมุดแห่งชาติ
ปรากฏว่า หอสมุดแห่งชาติ มี "ดิฉัน" ครบหมดทุกเล่ม เย็บเป็นเล่มรวมกันแล้ว ยกเว้น เล่มที่มีสัมภาษณ์นี้เล่มเดียว ที่ "หายไป"
ผมยังอุตส่าห์ไปเดินตามตลาดหนังสือเก่า เช่น จตุจักร อยู่สักพักใหญ่ๆ เพื่อหา "ดิฉัน" เล่มที่ว่า แต่ไม่สำเร็จ
..................
เล่ามาเสียยืดยาว นอกจากเพื่อจะบอกว่า หนังสือ "ดิฉัน" ฉบับที่มีสัมภาษณ์สมเด็จพระบรมฯ ในกลางปี 2529 ที่ Handley พูดถึงใน The King Never Smiles ดังกล่าวได้ "หายสาบสูญ" ไปเสียแล้ว ยังเพื่อจะเล่าว่า . . .
ปีถัดมา คือปี 2530 ซึ่งสมเด็จพระบรมฯทรงมีพระชนมายุครบ 35 ปีพอดี ทรงให้ "สัมภาษณ์พิเศษ" กับ "ดิฉัน" อีกครั้ง บทสัมภาษณ์นี้ ตีพิมพ์ใน "ดิฉัน" ฉบับเดือนตุลาคม 2530 ซึ่งยังโชคดี ที่ไม่ได้ "หาย" ไปจากหอสมุดแห่งชาติด้วย ผมถ่ายรูปไว้ ขอนำมาให้ดูบางส่วน เริ่มจากหน้าปก
และอีกบางส่วน
ผมขอ "ไฮไลต์" ให้ดูบางส่วนที่น่าสนใจ เริ่มจากเมื่อถูกถามทรง "จริงใจ" กับประชาชน หรือไม่ และเรื่อง "ข่าวลือ" เกี่ยวกับพระองค์ เช่นที่ว่าทรงเป็นเจ้าของดีสโก้เธค (หมายถึงดิสโก้เธค แห่งหนึ่งย่านคลองตัน ปิดไปนานแล้ว)
ต่อเนื่องกัน เกียวกับที่ "ถูกมองในทางลบ" ราวกับทรงเป็น "แกะดำ"
เรื่องทรงเป็นอย่างไรในสายตาประชาชน โดยเฉพาะคนกรุงเทพ เรื่องทรงมี "อารมณ์ขัน" หรือไม่ ที่ "ขำ" ในความรู้สึกผมคือ ตอนที่คนสัมภาษณ์ ต้องบอกว่า "อย่าทรงกริ้วนะเพคะ" (คำถามสุดท้าย) นั่นแหละ
เรื่องทรงเป็น "คนดุ" หรือไม่
สุดท้ายนะครับ ถามเรื่อง "โรคเอดส์" (หมายถึงที่กำลังเป็นข่าวขณะนั้นนะครับ ไมใช่อย่างอื่น)
เช่นเคย ท่านที่ต้องการ comment กรุณาระวังคำที่ใช้นะครับ นอกจากเพื่อให้ผมสามารถทำงานได้ต่อไปอย่างไม่ลำบากอีกหน่อย ยังเพื่อความไม่เดือดร้อนของท่านเองด้วย
พรุ่งนี้ หรือ มะรืน (หรือ "มะเรื่อง") นี้ ถ้าเป็นไปได้ ผมจะโพสต์ "สัมภาษณ์ สมเด็จพระนางเจ้าฯพระบรมราชินีนารถ" ในปี 2524 ซึ่่งน่าสนใจมากทีเดียว (เช่นทรงกล่าวถึงการที่ "ฉันเป็นคนที่แก้ไม่หาย" เรื่องการทรงแต่งพระองค์งาม เป็นต้น)
